Mangan w wodzie

Mangan w wodzie często występuje w podwyższonych ilościach wraz z żelazem. Jest to problem, z którym borykają się właściciele studni. Jest to pierwiastek trudniejszy do usunięcia w porównaniu z żelazem.

Skutki manganu w wodzie

Rzadko zdarza się, że przy wysokim stężeniu żelaza nie występuje wysokie stężenie manganu. Zazwyczaj nadmiar obu substancji występuje jednocześnie.

Podobnie jak w przypadku żelaza, mangan ma wpływ na smak, zapach oraz barwę wody. Często powoduje, że woda przestaje być zdatna do spożycia. Nikt nie będzie chciał użytkować, a tym bardziej spożywać wody, która ma nieodpowiednią barwę, czy zapach.

Mangan wytrącający się z wody tworzy czarne, smoliste osady, które pozostają w rurach i urządzeniach mających styczność z wodą. Osady manganowe są trudniejsze do usunięcia i wymagają większej ilości detergentów w porównaniu z osadem żelazowym. Osad manganowy jest doskonałym środowiskiem do rozwoju bakterii szkodzących ludzkiemu zdrowiu. Pozostałości po manganie mogą osadzać się także na armaturze i pranych tkaninach.

Jakie są normy?

Według Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie jakości wody zdatnej do spożycia przez ludzi norma manganu w wodzie, która nie powinna zostać przekroczona to 0,05 mg/Mn/L.

Utrzymanie manganu w normie jest gwarancją utrzymania instalacji wodnej w dobrym stanie oraz ochroną przed występowaniem różnego rodzaju problemów związanych z wysokim stężeniem manganu.

W Polsce obserwuje się dużą różnicę między stężeniami manganu na różnych terenach. W niektórych miejscach norma może być przekroczona nawet czterdziestokrotnie. Przyjmuje się, że woda o niskim stężeniu manganu nie przekracza 0,20 mg/Mn/L. Stężenie od 0,20 do 0,50 mg/Mn/L świadczy o występowaniu średniej ilości manganu w wodzie, natomiast przekroczenie 1 mg/Mn/L to znak, że stężenie manganu jest bardzo wysokie.

Czy mangan w wodzie ma wpływ na zdrowie?

Do tej pory nie odnotowano negatywnych skutków spożywania dużych ilości manganu zawartego w pokarmach. Problem pojawia się, gdy duże ilości tego pierwiastka trafiają do organizmu po zetknięciu z płynami lub dymami zawierającymi mangan.

Nadmiar tego pierwiastka może wywoływać zaburzenia układu nerwowego.Mogą pojawić się także zaburzenia psychiczne, na przykład w formie depresji. Może też dojść do zaburzenia pracy wątroby i trzustki.

W Internecie można znaleźć artykuł, którego treść próbuje udowodnić tezę, że nadmiar manganu w organizmie może skutkować obniżeniem poziomu inteligencji.Badanie zostało przeprowadzone przez naukowców z uniwersytetu w Montrealu. Z przeprowadzonego doświadczenia wynikało, że dzieci spożywające na co dzień wodę o wysokim stężeniu manganu osiągały gorsze wyniki w teście IQ. Badanie udowadnia, że mangan z wody jest przyswajany w inny sposób niż mangan pochodzący z produktów spożywczych.

Jak skutecznie pozbyć się manganu z wody?

Zazwyczaj mangan usuwany jest z wody w taki sam sposób, co żelazo. Filtrację tych pierwiastków zazwyczaj przeprowadzana jest łącznie. II-wartościowe związki manganu tworzy wodorotlenek manganu II. Ten z kolei jest utleniany. Powstały hydrozol staje się żelem w następnej fazie poddawanym filtracji.

Całkowite utlenienie manganu jest możliwe przy pH wyższym niż jest potrzebne do usuwania żelaza.

Odmanganiacze wody

Do prawidłowego i optymalnego odmanganiania najlepiej wykorzystać specjalne systemy filtracji zwane także odmanganiaczami wody. Zazwyczaj składają się z butli zasypanej odpowiednią mieszanką filtracyjną oraz z głowicy sterującej. Zdarza się, że w zestawie znajduje się też zbiornik na sól regeneracyjną.

Inną metodą usuwania manganu jest filtracja wody za pomocą systemu odwróconej osmozy. Metoda ta działa jednak przy ściśle określonych parametrach wody. Minusem tej metody jest fakt, że możliwe jest uzdatnienie tylko jednego ujęcia. Systemy odwróconej osmozy są przeznaczone do uzdatniania wody spożywczej, a nie użytkowej.